Kolejną różnicą jest postawa narratorów obu ballad. W Romantyczności opowiadacza cechuje naiwność, przekonanie o istnieniu sprawiedliwości, szczerości, prawdziwego bezinteresownego współczucia, pewność, że dobro zawsze wygrywa nad złem. Władysław Broniewski napisał wiersz Ballady i romanse w reakcji na największą zagładę ludzkości, jaką była II wojna światowa. Poeta nie mógł zrozumieć, jakie procesy doprowadziły do takiego upadku cywilizacji i człowieka , który zezwolił i przeprowadził zagładę milionów niewinnych ludzi. Komentarze W 1945r. ukazał się tomik poezji Władysława Broniewskiego zatytułowany „ Drzewo rozpaczające". W tomiku ukazał się między innymi wiersz pod tytułem „Ballady i Romanse". Pod tym samym tytułem w 1822r. nastąpiło wydanie pierwszego tomu poezji Adama Mickiewicza. Utwór Broniewskiego nie posiada cech prawdziwej ballady. Interpretacja. Bohaterką wiersza Władysława Broniewskiego jest trzynastoletnia Żydówka Ryfka. Z relacji trzecioosobowego podmiotu lirycznego dowiadujemy się o jej „szaleństwie", które okazuje się być reakcją obronną na zrównanie jej miasteczka z ziemią. W wierszu Ballady i romanse Władysław Broniewski opisuje tragiczne losy małej Żydówki. Obłąkana z rozpaczy Ryfka, której Niemcy zabili rodziców, biega po gruzach. Przypadkowi ludzie pomagają nieszczęśliwej dziewczynce, ofiarowując jej bułkę, grosik, cosik, lecz oto przyjeżdżający SS-mani rozstrzeliwują Żydowskiego dziecko. Władysław Broniewski przedstawia w swoim wierszu realia wojny. Mówi o tym, że dla Niemców każdy powód był dobry dla zabicia Żyda, czy Polaka: "za to żeście nadzy, za to, żeśmy winni". 3W1Bwl.

ballady i romanse broniewski interpretacja